Onlangs (voor de verkiezingen) probeerde een aantal parlementariërs het niet al te snuggere voorstel te doen (zie onze nieuwsbrief van 9 mei jl) om de grote retailbedrijven te dwingen om minstens 51% van hun versproducten van de nationale markt te betrekken.
Nog los van het feit dat deze protectionistische maatregel niet door de beugel kan, wijzen de recente cijfers uit dat met name voor groenten en fruit de gestegen vraag de afhankelijkheid van dure import heeft vergroot en de vrijwel ongewijzigde binnenlandse productie te kort schiet. Circa 40% van de groenten worden geimporteerd en nog hogere percentages gelden voor fruit, aldus het Roemeense Bureau voor Statistiek. Echte conclusies worden niet getrokken en het alleen wijten aan klimatologische omstandigheden is slechts een fractioneel deel van de werkelijkheid. Het geeft wel aan dat hier volop kansen liggen voor de Nederlandse tuinbouw, zowel ten aanzien van productieverhogende ondersteuning zoals bijvoorbeeld kassenbouw, alsmede de reeds plaatsvindende export. Het mag dan ook niet verwonderlijk heten dat de Nederlandse tuinbouw zich thans sterk focust op Roemenië.